Weer Een Jaartje Erbij

“Heer, laat hem nog dit jaar staan, ik zal er eerst nog eens omheen graven en er mest bij brengen, en indien hij in het komende jaar vrucht draagt, (dan is het goed,)maar anders, dan moet ge hem omhakken." (Luc. 13:8,9)

Dit vers is een deel van een parabel die Jezus vertelde over een man die een vijgenboom had gepland. Elk jaar kwam de eigenaar naar de boom kijken of hij fruit voortbracht, maar ieder jaar ging hij teleurgesteld heen omdat hij er geen vond. Na drie jaar hetzelfde zei de eigenaar tegen de tuinman de boom te kappen omdat het verspilling was van goede grond. De tuinman evenwel pleitte voor de naakte boom en vroeg de eigenaar hem nog een jaar te sparen en hem enkel te kappen indien hij, nadat hij hem water en mest had gegeven, naakt zou blijven.

Geïnterpreteerd naar een niveau hoger sprak Jezus over Israël en het feit  dat de Vader dat land had geplant en geduldig had gewacht op Israël om vrucht af te werpen. Na vele jaren van zegen op Israël wierp deze nog steeds geen vruchten af en kwam de tijd om Israël "te kappen". (Herinner je dat Jezus ook sprak over de bijl aan de wortel van de boom en dat hij zou worden uitgehouwen als hij geen vrucht droeg. Mat.3:10). De tuinman staat voor Jezus die pleit om nog een kans voor de boom om vrucht te dragen. We weten dat Israël faalde, zelfs in de extra genadejaren, en dat de takken werden afgesneden en dat de heidenen er op werden geënt. (Rom.11).

Maar deze parabel bevat ook een waarschuwing voor ieder van ons persoonlijk. De Here zoekt vrucht in ons leven. Hij heeft ons genadevol gered en in Zijn wijngaard geplaatst(de Gemeente). Hij heeft veel werk, water en zorg aan ons besteed en is gerechtigd om van ons leven vrucht te verwachten. Het minste wat we kunnen doen is hem zo te dienen dat we producten voortbrengen die voor Hem een zegen zijn. Hebreeën6:7 verhaalt over het feit dat zij die de grond bewerken er ook de vruchten van zullen ontvangen. Dit verwijst naar de mensen die gezaaid hebben in ons leven maar ook naar de Here die veel in ons heeft gelegd. Hij heeft het recht om iets terug te vragen, hoe weinig dat  ook mag zijn in vergelij-king met wat Hij heeft geïnvesteerd in ons.

Kan je de Here zijn teleurstelling voorstellen als hij jaar na jaar ons bezoekt, op zoek naar tekens van leven, groei en vrucht en ons jaar na jaar onvruchtbaar terugvindt. In de parabel komt Hij drie jaar na elkaar. Alhoewel dit een symbolisch aantal is dat Zijn genade en geduld uitdrukt, Kan het wel een letterlijk aantal zijn voor sommigen die dit artikel lezen. Is de Here verblijd geweest door de productie van je leven of ben je voortdurend aan het nemen, heb je steeds maar nood aan voedsel, water en zorg? Bedank de Here, Hij is genadig en hakt de boom niet om het eerste jaar, maar Hij komt 3 jaar terug. Maar uiteindelijk raakt Zijn lankmoedigheid op en eist Hij dat de boom wordt vervangen door een andere.

Is het mogelijk dat de Here Jezus voor jou heeft gepleit en de Vader heeft gevraagd voor weer een jaartje erbij voor jou? Kan dit  het ultieme jaar zijn waarin de Here komt kijken voor vrucht in je leven? En zal Hij opnieuw worden teleurgesteld? Ik bekijk jaar na jaar het leven van gelovigen en ben teleurgesteld en ontmoedigd wanneer er geen tekens van groei te zien zijn bij sommigen. Interessant is dat in een boomgaard alle bomen hetzelfde water, grond en meststoffen krijgen en dat sommigen vrucht dragen en anderen niet. Zo ook ontvangen veel gelovigen in dezelfde gemeente hetzelfde voedsel, water en zorg en toch zullen sommigen mooi opgroeien terwijl anderen in de groei blijven steken en geen vruchten dragen.

Ja, de Here verwacht geen druiven aan een vijgenboom en dus verwacht Hij enkel producten van jou waarvoor Hij je heeft geroepen. Hoelang ben je nu al gered? Hoeveel van die jaren zijn onvruchtbaar?  Heb je ooit vrucht voortgebracht of ging de Here weg met lege handen, telkenmale hij jou onderzocht? Kan het nu het laatste jaar zijn dat de Here jou vruchtbaar wil maken? Zegt Jezus misschien tegen de Vader: “Heer, laat hem nog dit jaar staan, ik zal er eerst nog eens omheen graven en er mest bij brengen, en indien hij in het komende jaar vrucht draagt, (dan is het goed,)maar anders, dan moet ge hem omhakken." Prijs de Here voor het extra jaar dat Hij aan ieder van ons geeft, maar het is één jaar, géén twee of drie - één jaar. Terwijl de tekst over genade spreekt, bevat het ook een ultimatum.

Nadat Simson zijn kansen had verspeeld en verknald, pleitte hij bij de Here: “Here Here, gedenk toch mijner en maak mij nog slechts éénmaal sterk, o God, opdat ik mij met één wraak voor mijn beide ogen op de Filistijnen wreke. (Rich.16:28). Mogen wij bij het begin van een nieuw jaar ook pleiten bij de Here voor een extra jaar om vrucht voort te brengen. Het wonderbare is dat Simson meer Filistijnen doodde in die laatste kans die de Here hem gaf, dan in zijn hele leven. Moge dit jaar het meest vruchtvolle van al onze jaren zijn en mogen we de Here tot zegen zijn met een overvloed aan vruchten.

De profeet Joël spreekt over de Here die de jaren herstelt die de sprinkhanen hebben opgegeten. (Joël 2:25). Ik geloof dat de Here opnieuw kan en zal geven de jaren en de kansen die we hebben gemist, zoals hij bij Simson deed. Dit is wel niet Zijn plan “A”, maar prijs God voor plan “B” , misschien minder volmaakt maar toch beter dan niets. Maar opdat de Here de verloren jaren zou kunnen inhalen, zijn er enkele voorwaarden. Hier zijn ze: “Bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en met vasten en met geween en met rouwklacht. Scheurt uw hart en niet uw klederen en bekeert u tot de Here, uw God. Want genadig en barmhartig is Hij, lankmoedig en groot van goedertierenheid, berouw hebbend over het onheil. ..Blaast de bazuin op Sion, heiligt een vasten, roept een plechtige samenkomst bijeen. Vergadert het volk, heiligt de gemeente, roept de ouden bijeen, vergadert de kinderen en de zuigelingen; de bruidegom trede uit zijn kamer en de bruid uit haar bruidsvertrek. Laat de priesters, de dienaren des Heren, tussen de voorhal en het altaar wenen en zeggen: Spaar, Here, uw volk en geef uw erfdeel niet prijs aan de smaad, zodat de heidenen met hen zouden spotten. Waarom zou men onder de volken zeggen: Waar is hun God?" (Joël 2:12-17).

Bid aub samen met mij voor nog en jaar van genade en laten we berouw hebben over onze lauwheid, compromissen en onvruchtbaarheid en laten we ons naar de Here keren, dat Hij ons nog eenmaal kracht geve.